Romeo i Julcia - spółka do spraw małżeńskich

Tytułowi „Romeo i Julcia” to nic innego jak spółka... spółka docenta Teofila Rączki oraz profesora Mońka Platfusa. Czym jest ta "szczególna" spółka? Otóż jest to biuro pośrednictwa małżeństw :)

Jedną z ich klientek jest praczka Frania - uczestniczka kursów salonowych manier prowadzonych przez Romeo i Julcię. Teraz jednak traci pracę w pralni i podejmuje pracę  w majątku państwa Koziegłowiczów we wsi Koziegłówki. Złożona sytuacja miłosna w jej otoczeniu sprawia, że Frania  zwraca się o pomoc do biura "Romeo i Julcia". Wszak ich specjalnością jest rozwiązywanie problemów miłosnych. 

Nie chcąc streszczać, polecam obejrzenie filmu i samemu przekonanie się jak znakomicie wypadł w tej szalonej komedii Adolf Dymsza czy Zula Pogorzelska :)

Helena Grossówna - najpiękniejszy uśmiech Warszawy

Helena Grossówna urodziła się w Toruniu - mieście wówczas niemieckim. Dzieki ojcu, który był Niemcem, Helena Grossówna doskonale władała językiem niemieckim. Jak sama przyznała, szczególnie ta umiejętność przyadała jej się w czasie okupacji czasów drugiej wojny swiatowej. Swój ddebiu na scenie miała w 1926 roku w Toruniu. Na pewien czas wyjechała do Włoch i Francji, gdzie zdobyła wykształcenie i ... męża. W tym okresie występowała między innymi w Paryżu. Co ciekawe pierwsze słowa w języku polskim zarejestrowane na dźwiękowej taśmie filmowej padły właśnie z ust uroczej Heleny Grossównej. 


W Polsce grała między innymi w poznańskim Teatrze Nowym oraz warszawskich Qui Pro Quo, Małym, Wielkiej Rewii i Cyruliku Warszawskim. Polscy widzowie mieli okazję ją poznać na srebrnym ekranie w 1935 roku. Występowała między innymi u boku Adolfa Dymszy, Eugeniusza Bodo i Aleksandra Żabczyńskiego.

Na warty podkreślenia jest jej aktywny udział w konspiracji w czasach okupacji niemieckiej. Pracując jako kelnerka, była jednocześnie oficerem AK. Podczas powstania warszawskiego kierowała oddziałem kobiecym, sama przy tym posługując się pseudonimem "Bystra".

Sami przyznajcie, czy Grossówna nie jest prześliczna? :)

Przedwojenne filmy, w których wystąpiła Helena Grossówna: 

• Kochaj tylko mnie
• Dodek na froncie
• Mały Marynarz
• Dwa dni w raju
• Straszny dwór
• Tajemnica Panny Brinx
• Parada Warszawy
• Dyplomatyczna żona
• Piętro wyżej
• Florian
• Królowa przedmieścia
• Szczęśliwa trzynastka
• Zapomniana melodia
• Paweł i Gaweł
• Robert i Bertrand
• Włóczęgi
• Testament profesora Wilczura

Kilka lat po zakończeniu wojny Helena Grossówna wróciła do Polski. W okresie powojennym zagrała między innymi w produkcjach takich jak:

• Kolorowe pończochy
• O dwóch takich, co ukradli księżyc
• Mój stary
• Zbrodniarz i panna
• Niekochana
• Podziemny front − pani Zofia, matka Ryśka (odc. 3)
• To jest twój nowy syn

Eugeniusz Bodo - polska super gwiazda przedwojennego kina

Eugeniusz Bodo urodził się pod koniec XIX wieku, 28 grudnia 1899 roku w Szwajcarskiej Genewie. Jako dziecko odwiedził wiele miejsc na kilku kontynentach. Do najlepiej pamiętanych należała wyprawa na pogranicze ówczesnej Persji oraz Chin.

Warto wspomnieć w tym miejscy o jego tacie, Teodorze Junod. Jako jeden z pierwszych poznawał polskie i rosyjskie społeczeństwo z kinematografią. Wczesnomłodzieńcze lata młody Bodo spędził w Łodzi, w której jego ojciec kierował kinem. Z zainteresowania Eugeniusza teatrem i kinem szczególnie niezadowolona była jego mama. Miała zdecydowanie bardziej konserwatywne spojrzenie na aktorstwo - wiązało się z brakiem społecznego uznania i niestabilnością zawodową i życiową. 

Po osiągnięciu pełnoletności chłopak uciekł z domu. W swoich cokolwiek nieprzemyślanych podróżach odwiedził Poznać, Lublin, w końcu Warszawę. 

Młody Eugeniusz przyjął swój pseudonim artystyczny - Bodo - już na początku swoich występów łącząc pierwszą sylabę swojego imienia oraz imienia swojej mamy.

Eugeniusz Bodo dał się poznać całej Polsce jako aktor niezwykle wszechstronny i, czemu nieraz dał wyraz, nie poddający się napotykanym trudnościom. 

Mieszkańcy przedwojennej Polski mieli szanse go podziwiać w niezliczonej liczbie filmów i występów na scenie.

Osobiście uważam Eugeniusza Bodo za chyba najciekawszą męską postać przedwojennego kina. Ostatnimi czasy mieliśmy szansę obejrzeć jego historię w serialu TVP - Bodo. Dla osób, które chciałyby poczuć klimat ówczesnych lat, gorąco polecam tenże serial ;)

Przedwojenne filmy, w których występował Eugeniusz Bodo:

• RYWALE (Geniuś, nauczyciel muzyki, ukochany Gamy)
• CZERWONY BŁAZEN (Jan Gładysz, inspicjent)
• IM LUXUSZUG
• UŚMIECH LOSU (Malicz, tancerz kabaretowy)
• 9. 25. PRZYGODA JEDNEJ NOCY 
• CZŁOWIEK O BŁĘKITNEJ DUSZY (rzeźbiarz Roman Warczyński, przyjaciel Jana)
• POLICMAJSTER TAGIEJEW (Siergiej Iwanowicz Markowskij, oficer carskiej ochrany) 
• GOŁY, ALE NIEWESOŁY 
• KULT CIAŁA (Franciszek, pomocnik i uczeń Czesława)
• NA SYBIR (rewolucjonista)
• NIEBEZPIECZNY ROMANS ("Inżynier", przywódca bandy włamywaczy)
• URODA ŻYCIA (Roszow, oficer rosyjski)
• WIATR OD MORZA (Otto, niemiecki oficer)
• BEZIMIENNI BOHATEROWIE (Szczerba, komisarz policji)
• GŁOS PUSTYNI (szejk Abdallach)
• JEGO EKSCELENCJA SUBIEKT (2 role: Jurek Czermoński, subiekt; radca Chełmoński)
• ZABAWKA (Kuźma, syn gajowego Motyki)
• CZARNA PERŁA (Stefan Nadolski, marynarz)
• CZY LUCYNA TO DZIEWCZYNA? (inżynier Stefan Żarnowski)
• KOCHA, LUBI, SZANUJE (praktykant aptekarski Władysław)
• PIEŚNIARZ WARSZAWY (Julian Pagórski)
• JAŚNIE PAN SZOFER (hrabia Karol Boratyński)
• AMERYKAŃSKA AWANTURA (Paweł Kalina, inżynier-wynalazca)
• BOHATEROWIE SYBIRU (sierżant Władek Barcik)
• DWA DNI W RAJU 
• KSIĄŻĄTKO (dziedzic Tadeusz Rolski)
• PIĘTRO WYŻEJ (Henryk Pączek, spiker radiowy)
• SKŁAMAŁAM (Karol Borowicz)
• PAWEŁ I GAWEŁ (Paweł Gawlicki)
• ROBERT I BERTRAND (Bertrand)
• STRACHY (Zygmunt Modecki)
• ZA WINY NIEPOPEŁNIONE (Karol Torence, wspólnik Holskiego)
• UWAGA SZPIEG! film nieukończony (niemiecki szpieg)

Antoni Fertner

Studia rozpoczął w Wyższej Szkole Handlowej L. Kronenberga. Po pewnym czasie przeniósł się jednak do Klasy Deklamacji i Dykcji przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Po ukończeniu studiów (1895 r.) występował w teatrzyku "Wodewil", później przeniósł się do Łodzi, gdzie grał do 1899 r. Od 1902 r. ponownie występował w teatrach warszawskich.

Podczas okupacji reżyserował i grał w jawnych teatrach Niebieski Motyl, Złoty Ul, Wodewil i Nowości. Po Powstaniu Warszawskim osiadł w Krakowie. W 1945 r. grał w zespole objazdowym, potem był aktorem Teatru Kameralnego TUR (1945/46) i Miejskich Teatrów Dramatycznych (1947/54). W ostatnich latach życia napisał tom wspomnień "Podróże komiczne" (Kraków, 1960).

Kariera filmowa Fertnera da się podzielić na dwa okresy: pierwszych występów w filmie niemym w Polsce (1908-1914) i Rosji (1915-1918), w których zasłynął jako twórca postaci Antosia/Antoszy oraz czasu niezapomnianych kreacji w kinie dźwiękowym (1932-1939). Przyniosły mu one sławę i miano najzabawniejszego i najbardziej eleganckiego staruszka polskiego ekranu.
Antoni Fertner został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Nagrodą Państwową II stopnia za działalność aktorską w minionym 10-leciu (1955 r.).

Występował w bardzo wielu filmach kina przedwojennego.

Loda Niemirzanka

Właściwe jej imię to Leokadia Niemira. Naukę odbierała w warszawskiej szkole baletowej i gimnazjum Taczanowskiej. W 1924 r. została zaangażowana do baletu Teatru Wielkiego w Wilnie, w 1925 przeniosła się do Łodzi. Występowała w Teatrze Popularnym i Teatrze Miejskim. W latach 30-tych przeniosła się do Warszawy. Tam występowała w teatrzykach rewiowych i kabaretowych. Popularność przyniosły jej głównie role filmowe. W czasie wojny należała do Armii Krajowej. Po 1945 r. występowała dorywczo, jedynie w latach 1951-52 była zaangażowana w Teatrze Miejskim w Częstochowie i w latach 1955-56 w Teatrze Młodej Warszawy w Warszawie. Po tych epizodach wyjechała z kraju. Dla kultury jest przede wszystkim jedną z ikon polskiego kina przedwojennego.

Występowała między innymi w:

• KSIĘŻNA ŁOWICKA(Rózia, służąca Joanny)
• DWIE JOASIE(kandydatka do posady maszynistki)
• JAŚNIE PAN SZOFER(pokojówka w hotelu)
• ADA, TO NIE WYPADA! (Ada)
• BĘDZIE LEPIEJ(Wanda)