Helena Grossówna - najpiękniejszy uśmiech Warszawy

Helena Grossówna urodziła się w Toruniu - mieście wówczas niemieckim. Dzieki ojcu, który był Niemcem, Helena Grossówna doskonale władała językiem niemieckim. Jak sama przyznała, szczególnie ta umiejętność przyadała jej się w czasie okupacji czasów drugiej wojny swiatowej. Swój ddebiu na scenie miała w 1926 roku w Toruniu. Na pewien czas wyjechała do Włoch i Francji, gdzie zdobyła wykształcenie i ... męża. W tym okresie występowała między innymi w Paryżu. Co ciekawe pierwsze słowa w języku polskim zarejestrowane na dźwiękowej taśmie filmowej padły właśnie z ust uroczej Heleny Grossównej. 


W Polsce grała między innymi w poznańskim Teatrze Nowym oraz warszawskich Qui Pro Quo, Małym, Wielkiej Rewii i Cyruliku Warszawskim. Polscy widzowie mieli okazję ją poznać na srebrnym ekranie w 1935 roku. Występowała między innymi u boku Adolfa Dymszy, Eugeniusza Bodo i Aleksandra Żabczyńskiego.

Na warty podkreślenia jest jej aktywny udział w konspiracji w czasach okupacji niemieckiej. Pracując jako kelnerka, była jednocześnie oficerem AK. Podczas powstania warszawskiego kierowała oddziałem kobiecym, sama przy tym posługując się pseudonimem "Bystra".

Sami przyznajcie, czy Grossówna nie jest prześliczna? :)

Przedwojenne filmy, w których wystąpiła Helena Grossówna: 

• Kochaj tylko mnie
• Dodek na froncie
• Mały Marynarz
• Dwa dni w raju
• Straszny dwór
• Tajemnica Panny Brinx
• Parada Warszawy
• Dyplomatyczna żona
• Piętro wyżej
• Florian
• Królowa przedmieścia
• Szczęśliwa trzynastka
• Zapomniana melodia
• Paweł i Gaweł
• Robert i Bertrand
• Włóczęgi
• Testament profesora Wilczura

Kilka lat po zakończeniu wojny Helena Grossówna wróciła do Polski. W okresie powojennym zagrała między innymi w produkcjach takich jak:

• Kolorowe pończochy
• O dwóch takich, co ukradli księżyc
• Mój stary
• Zbrodniarz i panna
• Niekochana
• Podziemny front − pani Zofia, matka Ryśka (odc. 3)
• To jest twój nowy syn